Ons laatste bericht schreven we in Phnom Penh, van waaruit
we de bus hebben genomen naar Ho Chi Minh City, de hoofdstad van het zuiden van
Vietnam. Wat een stad was dat! Het verkeer staat bekend als ‘crazy’ maar dat
weerhield ons er niet van weer een scooter te huren en op het gemak alles te
verkennen. Het viel wel op dat we een van de weinige toeristen op een scooter
waren..
Ik kreeg bijna een hartverzakking toen dit kind van drie moeders even losliet om naar mij te zwaaien..niks kinderzitje hier...
Vanuit HCMC zijn we naar Dalat gegaan, een stadje in de
bergen met veel tuinbouw. De Fransen hebben dit daar gebracht en inmiddels is
er een florerende bloemenhandel (gerund door een Nederlander) en ook de
melkkoeien (Dalat Milk) zijn geimporteerd vanuit ons land. Dalat staat bekend
om ‘easy riders’: motorrijders waarbij je achterop een tour kunt doen. Wij
lieten ons dus ook overhalen om een tour te doen (Imke achterop en Stijn met
een scooter erachteraan) en dit was een hitje! Do, de easyrider wist erg veel
te vertellen over Dalat en omgeving maar ook over de geschiedenis en het
communistische Vietnam. En wat hebben we veel gezien op een dag; dat bespaart
veel tijd wanneer je iemand hebt die de weg weet en niet steeds op de kaart
hoeft te kijken ;)! Ook wat betreft lekkernijen kwamen we niets te kort: Do
wist uiteraard het beste lokale eten te vinden en daarnaast hebben we krekels
gegeten, verse rijstwijn en een bakkie ‘strontpleur’ gedronken.
Met Do aan het wachten op een bakkie strontpleur! Koffie waarvan ze de bonen op laten eten door Wezels en wanneer deze uitgepoept zijn worden deze tot koffie vermalen
Uitzicht over Dalat; ra ra waarom ze de berg op de achtergrond Lady Mountain noemen?
Naar Nha Trang nemen we de trein: een rit van maarliefst 14
uur! Nha Trang zelf viel een beetje tegen doordat het iets te toeristisch was
en het zo hard waaide dat een stranddag er niet echt in zat. Omdat Stijn zich
inmiddels door het verkeer manouvreert als een local, heb ik Nha Trang dus weer
bekeken van achterop de scooter :)
Van Nha Trang is het 4 uurtjes met de trein naar Hoi An, waar we
gefotografeerd worden voor het Duitse reismagazine Reise und Preise. Foto`s
volgen!
Ondanks dat Hoi An ook erg toeristisch is, hebben we het hier 5 dagen
super naar onze zin! Veel mensen laten zich hier pakken en schoenen aanmeten,
dusja, toen konden wij natuurlijk ook niet achterblijven :) We hopen dat ons
pakketje met schoenen er over 3 maanden via seamail is! Daarnaast hadden we zo
ongeveer elke dag een reunie met mensen die we eerder op onze trip al ontmoet
hadden!
Hoi An geeft ons ook de foto van de week. Mevrouw is op straat even een enorme tonijn aan het slachten, en neemt ondertussen nog even de telefoon aan:
Hue is de laatste stop voor ons in Vietnam. Deze stad ligt net onder de noord-zuid grens, waar in de Vietnamoorlog natuurlijk veel om te doen is geweest. We gaan hier dan ook mee met de DMZ-tour (demilitarized zone) en krijgen onder andere de kans om de tunnels in te gaan waar Vietnamezen zich 6 jaar schuil hebben gehouden voor zowel Vietcong als de Amerikanen. Lees: de Vietcong is mijn eigen toevoeging, het verhaal van de gids was namelijk nogal subjectief..in het nog steeds communistische Vietnam weet je niet altijd of wat 'het hart denkt, hetzelfde is als wat de mond zegt', aldus Do de Easyrider.
Grensovergang vanuit de trein gezien:
Wel 23 meter diep!
We hebben nog veel meer foto's en verhalen en het zal vast ook wel passen op de servers van Mr. Google, maar toch gaan we het hierbij laten! Na Vietnam hadden we onze eerste vlucht en daarmee is het tweede deel van onze reis begonnen namelijk Indonesie!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten